Για την κλεμμένη Καρυάτιδα

October 04 13:20 2015 Print This Article

Για την κλεμμένη Καρυάτιδα, την ξενιτεμένη κόρη των Αθηνών, που αποχωρίστηκε από τις πέντε αδερφές της, υπάρχουν συγκλονιστικές αφηγήσεις, ποιήματα και προτάσεις για την επιστροφή της.

Στον «Θρήνο της Καρυάτιδας», ο βρετανός συγγραφέας και πρώιμος φιλλέλην Φρέντερικ Νόρθ Ντάγκλας (1791-1819), ο οποίος ήταν και μέλος της εξεταστικής επιτροπής για τα μάρμαρα, γράφει: «Ο υπηρέτης του διοικητή της Ακρόπολης μου επιβεβαίωσε ότι οι πέντε Καρυάτιδες που έχασαν την αδερφή τους, τα βράδια εξέφραζαν την λύπη τους με θλιβερούς αναστεναγμούς και όταν άκουγε αυτό το παράπονο ένοιωθε τόση συγκίνηση που αναγκαζόταν να απομακρυνθεί».

Και πάλι ο Ντάγκλας αναφέρει: «Μου φαίνεται κατάφορη αδικία να αποστερούν από ένα αδύναμο και φιλικό έθνος το πιο πολύτιμο αγαθό του που είναι η πολιτιστική του κληρονομιά. Απορώ με το θράσος του χεριού που τόλμησε να αποσπάσει αυτά που ο Φειδίας τοποθέτησε κάτω από το βλέμμα του Περικλή».

Άλλη μια αναφορά στην Καρυάτιδα μας πληροφορεί ότι όταν απομακρύνθηκε από το Ερεχθείο, ολόκληρη η πόλη αντηχούσε από πονεμένους αναστεναγμούς και θρήνους καθώς οι άλλες πέντε Καρυάτιδες θρηνούσαν για την αρπαγή της αδερφής τους.

Το 1813 ο λόγιος ιερέας Τόμας Χιούζ  που επισκέφθηκε την Ακρόπολη και είδε την θέση της απαχθείσας Καρυάτιδας παραγεμισμένη με ασυνάρτητους πλίνθους είπε: «Έστω μια σπίθα ενθουσιασμού αν καίει στα στήθη του κάθε επισκέπτη, δεν μπορεί παρά να θλίβεται για την ακόλαστη κατερείπωση και την άπληστη λεηλασία».

Ο Χιούζ έγραψε επίσης για την «αχαλίνωτη καταστροφή και την απληστία του Έλγιν».

Ε.Φ.